TOUR DE FRANCE – DAG 6 – COLUMBIAANSE KOFFIE

Wielrennen begint op voetbal te lijken. Na het einde van je carrière is iedereen bang voor het zwarte gat en klampt zich angstvallig vast aan het wereldje waar je 15 tot 20 jaar onderdeel van bent geweest. Ploegleider, chauffeur, gastheer voor de sponsoren, vertegenwoordiger van fietsenmerken of analist voor radio, tv of een krant. Of beide, zoals Danny Nelissen, die de NOS en Shimano dient voor een dubbele boterham. 
Gisteren verscheen ook oud-renner Aleksandr Vinokourov weer eens in beeld als ploegleider van winnaar Lutsenko. Merkwaardig hoe verdachte figuren toch telkens weer een plek weten te vinden in de sport en daarin bepalend zijn voor het hier en nu.

Gisteren begeleidde Vinokourov zijn Astana-pupil Lutsenko naar zijn eerste Tour-overwinning en dat deed de 27-jarige renner op indrukwekkende wijze. In een vluchtersgroep met louter hardrijders bleef hij over en op de laatste glooiende hellingen schudde hij zijn medevluchters één voor één af. Daarmee loste hij zijn ploegleider af als laatste en enige Kazach die een Touretappe op zijn naam heeft staan. Daar zal Vino niet om malen; het zou verdikkeme eens tijd worden dat er renners uit zijn ploeg zijn voorbeeld gaan volgen en hun torenhoge salarissen in klinkende overwinningen converteren.

De oude baas was daar zelf een meester in en hij was ruimhartig. Bij twee van zijn grootste overwinningen liet hij naar het schijnt zijn medevluchters delen in het financiële gewin. Na zijn overwinning in Luik-Bastenaken-Luik schijnt hij een mooi bedrag beloofd (en overgemaakt?) te hebben aan Kolobnev. Tijdens de Olympische wegwedstrijd in London in 2012 was het opzichtiger: de betere sprinter Rigoberto Uran keek opzichtig de verkeerde kant op en gaf op die manier Vinokourov vrij baan om de gouden medaille af te halen. Wat zou hij ervoor betaald hebben? 

Uran maakt als renner nog immer deel uit van het peloton en de twee zullen elkaar met regelmaat tegen het lijf lopen bij de start van een koers. Zou dat ongemakkelijk of hartelijk zijn? Ik zie Vino dan nippen aan een espresso en tegen Uran zeggen hoe hij geniet van de exquise kwaliteit van Colombiaanse koffiebonen. Uran zegt niets en laat zijn beste glimlach zien. Hij kan van de dollars uit London zijn familie onderhouden en heeft diverse investeringen gedaan die meer geld opleveren dan een Olympische titel. Zou hij ook koffiebonen verbouwen?