TOUR DE FRANCE – DAG 3 – COMEBACK

De laatsten zullen de eersten zijn. In veel sporten is het omgekeerde principe ondenkbaar. Zie je RKC al als trotse leider van de Eredivisie of Epke Zonderland die als laatste eindigt als een gevallen Lord of the Rings? Caleb Ewan kwam zondag als laatste renner in koers over de streep in Nice en een dag later kraaide hij victorie in Sisteron. 

Overdag werd het beeld urenlang gevuld door de veredelde Franse fietskoerier Jeremy Cousin (@paulvantveer). In een ouderwetse wandeletappe kon deze renner urenlang het shirt van Total Direct Energie uitventen en kreeg hij uiteraard de prijs voor de strijdlustigste renner. In de straten van Sisteron probeerden Sunweb en Deceuninck het met sprinterstreintjes maar waren parcours- en meteorologische kennis doorslaggevend. Ewan kwam pas laat uit het pak en had op die manier geen last van de wind op kop. Met een machtige slalom wist hij uit schijnbaar verslagen positie het maximale resultaat te halen. 

‘S Avonds schoof Tom Boonen aan bij Vive Le Vélo en dat uurtje was spannender dan de hele middag. Mede-tafelgast Marijn de Vries kreeg twee keer de wind van voren. Eerst toonde zij zich enthousiast over het zelfsturende team van Trek Segafredo dat in koers bepaalt voor welke sprinter men die dag gaat fietsen: Theuns, Stuijven of Pedersen. Geen vooraf aangewezen kopman of een directieve ploegleider, maar renners die zelf bepalen. Boonen was resoluut: leuk bedacht, maar het gaat niet werken. Niet voor niets was hij jarenlang zo succesvol geweest met een minutieus voorbereide sprinttrein; elk detail telt.

Daarna roerde Karl Vannieuwkerke een ander onderwerp aan: de vermeende comeback van Boonen. Tom wilde er niet veel over zeggen, aangezien het format van zijn comeback mogelijk nog van pas zou kunnen komen voor een andere coureur. Zonder al teveel woorden werd duidelijk dat het om een tv-format gaat, waarin een ex-coureur terugkeert in het peloton. Geen Boonen; dan maar Cancellara?Marijn de Vries gaf aan dat zij het onmogelijk achtte om terug te keren in een peloton waarin het niveau in de laatste vijf jaar nog was toegenomen. ‘Toegenomen?’, riposteerde een verbaasde Boonen; ‘ik denk dat het niveau eerder is gedaald.’

Na deze twee oorwassingen door Boonen besloot Marijn de positie van fangirl in te nemen, om te voorkomen dat haar optreden in dit Vlaamse avondprogramma beperkt zou blijven tot deze ene avond. Ze besloot de voeten van Tom te kussen door een anekdote over Parijs Roubaix te vertellen, waar ze ooit als journalist na de koers zijn handen had gelezen. Waar andere coureurs flink ingepakt, met handschoentjes en blaren op de handen over de streep kwamen, ging Boonen met blote handen de strijd aan. Na de koers zagen zijn handen er nog netjes uit, alsof hij zojuist uit de manicuresalon kwam lopen. Jaja, dat moment wist Tom zich ook nog goed te herinneren en hij lachte als een superster in zijn beste dagen.