TOUR DE FRANCE – DAG 10 – ELITE

‘Bennett in shock na zege’ las ik enkele minuten na de finish van de etappe. Gelukkig was het geen medische shock maar een teken van opperste vreugde. De Ier sprintte in de Giro en Vuelta al naar zeges en in de eerste Tourweek kwam hij dichtbij. Dat telt niet. Je bent pas sprinter als je ook in de Tour op het hoogste podium staat. Na vandaag hoort Sam Bennett bij die elite.

Een paar honderd kilometer verderop sloeg Pascal Ackermann voor de tweede achtereenvolgende dag toe in sprint in de Tirreno Adriatico. In mijn boek ‘Winnaars zonder Zege’ liet ik deze koers nog plaatsvinden op de originele data in maart 2020. Een fragment:

De laatste jaren begon de Tirreno met een ploegentijdrit. Met een vlakke rit van 134 km werd daar dit jaar afgeweken van die mooie discipline. Met een machtige jump liet de Duitser Pascal Ackermann zien dat hij zich thuis voelt op Italiaanse bodem en dat zijn Giro-successen van afgelopen jaar geen incident zijn geweest. Met onder meer Bodnar en Oss in de trein kon de Duitser het relatief gemakkelijk afmaken tegen Viviani, Bennett, Gaviria en Colbrelli. 

Een dag later waren het dezelfde vijf mannen die de taart mochten verdelen.

Een schrijver met een vooruitziende blik. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik de volgende dag Viviani liet winnen. Viviani moest deze jaargang het veld ruimen bij Deceuninck.  Levfevre bedankte de Europese kampioen voor bewezen diensten en de teleurgestelde Italiaan werd vervangen door Bennett. De Ier kwam naar de ploeg met de harde toezegging dat hij de Tour zou rijden met een bataljon aan strijders. 

Met lede ogen zal Viviani vandaag hebben gekeken naar het harde werk van mannen als Devenyns, Cavagna, Jungels, Asgreen en Morkov. Hij reed zelf dit jaar nog geen fatsoenlijke uitslag en is zich nu bewust van zijn actuele positie. Uiteraard zijn de euro’s goed bij de Franse kredietploeg maar de resultaten staan zwaar in het rood. Wellicht kan de erudiete klimmer Guillaume Martin de meubelen nog redden.

Morgen is er een nieuwe kans, zal ook Cees Bol denken. De Sunweb-sprinter heeft de beste trein in de Tour en was al een paar keer dichtbij. Wellicht mist hij het voortraject dat Bennett wel heeft doorlopen. Winnen in grote koersen, grote ronden en dan de Tour. Daarom zet ik voor morgen mijn kaarten weer op Bennett. Hij is vandaag door het glazen plafond van een Touroverwinning gegaan en blaakt van zelfvertrouwen. Zijn voormalige ploeggenoot Ackermann wint twee dagen achtereen in de Tirreno: goed voorbeeld doet goed volgen.

Related Posts