GIRO 2020 – Etappe 6 – Purple Rain

En dat is twee voor Arnaud Démare. In een jaar dat alles meezit en op zijn plek valt, lijkt Gaston meerdere keren per week langs te komen in de straat van Démare. Waar dinsdag nog een fotofinish nodig was, stond de concurrentie vandaag niet op de foto. Met meerdere lengten verschil gaf Démare hen het nakijken op snelheid én inzicht. Zijn overwinning kwam niet onverwacht: als dag-kopman van mijn Scorito-team ben ik vandaag spekkoper en Tagessieger.

Terwijl de regen in Brabant met bakken uit de lucht komt zet ik op kantoor de TV aan en stem af op Eursoport. Karsten Kroon en zijn co-commentaar Jeroen Vanbellegem nemen favoriete artiesten en leuke vakantie-oorden door en kijken, net als ik, met een schuin oog naar de koers. Tussen neus en lippen door wordt nog even gemeld dat we zaterdag en zondag geen Giro kunnen kijken op Eurosport1 en veroordeeld zijn tot het tweede kanaal en/of de player. De finales op Roland Garros krijgen voorrang. Bij een etappe als vandaag had ik dat niet erg gevonden. Het gekwakel van Karsten en Jeroen was een onzichtbaar behang tijdens de telefoontjes over het verplaatsen van showdata, de criteria voor het Buma investeringsfonds en onderhandelingen over voorschotten en royalties. Maar zaterdag en vooral zondag verwacht ik meer vuurwerk en zeker de nodige verschuivingen in het klassement. En zondag verwacht ik Kelderman en Kruijswijk!

Vandaag zocht ik in de finale naar Peter Sagan die het paarse tricot van leider in het puntenklassement draagt. In dit geval is het een troostprijs en een trui voor de meest gelijkmatige verliezer. In de laatste bocht zat Sagan nog prima voorin en ik ging er goed voor zitten. Drie keer zal in Italië toch ook scheepsrecht zijn, of is het een puur Hollands gezegde? Dan heb je echter wel scherpte nodig en dat mis ik bij Sagan. De echte grinta en gif ontbreken en dat past Sagan niet. Ik mis zijn grappen en grollen en zijn onbezorgde blik. In de verte hoor Prince zingen: ‘I only wanted to see you laughing in the purple rain’.

Het mooie van wielrennen is dat er morgen weer een nieuwe dag is. Het parcours is uitermate geschikt voor sprinters en dus achten mannen als Ballerini, Cimolai, Vendrame, Gaviria, Viviani en Matthews zich kansrijk. Net als bij Sagan staat de teller bij hen nog op nul, neemt de druk toe en de kansen af. Ik zet mijn kaarten wederom op Démare: never change your top-rider. 

Van welke muziek zal Démare houden? Aznavour, Gainsbourg en Vanessa Paradis, of toch liever David Guetta of L’entourage?
Ik denk dat zijn maatje Sinkeldam vanavond de speakers zal teisteren met ‘We are the Champions’.

Related Posts