De Val

De eerste week van de Giro is zonder noemenswaardige verrassingen verlopen. Ewan won twee sprints en ging twee dagen eerder naar huis dan gepland. Over 6 weken staat hij aan de start van de Tour om ook daar zijn etappes mee te pakken. Verder was het mooi dat de Zwitser Gino Mäder een etappe winnend kon afsluiten. Twee maanden geleden fietste hij in gewonnen positie in Parijs-Nice, toen Roglic het nodig vond om hem in de laatste meters te overklassen. Diezelfde Roglic zal met genoegen hebben geconstateerd dat Bernal de Giro zal winnen en niet zal opstappen in de Tour. De Colombiaan heeft rugpijn en liefdesverdriet van zich afgeworpen en zonder dat juk is hij de beste in koers.

Vandaag won Bernal met overmacht op het zondagse gravelpad. Met een ferme explosie liet hij zien dat zijn prestatie in Strade Bianche geen toeval was. Vlasov en Evenepoel hapten naar adem, net als Koen Bouwman. De helper van JumboVisma kreeg in de laatste kilometer vluchter Bouchard in het vizier en leek zich op te maken voor zijn eerste grote zege. In het zicht van de finish kwamen er nog vijftien renners voorbij stomen. Misschien is het binnen team JumboVisma teveel gevraagd voor knechten om ook ineens afmaker te zijn? 

Die vraag zal bij Taco van der Hoorn retorisch klinken. Aan het einde van vorig seizoen ging de achterdeur van de Nederlandse supermarktploeg open en was er geen plek meer voor de lange helper. Beat Cycling gaf hem een fiets en een trui, totdat ter elfder ure Hilaire van der Schueren hem nog een plek kon bieden bij ‘die andere supermarktploeg’. Van der Hoorn liet zich dit jaar al zien in Milaan-San Remo, maar voerde in de Giro een nummer van de buitencategorie op. In de moordende finale hield hij als eenzame vluchter stand. Boudewijn de Groot zou de titel van ‘Jimmy’ nog kunnen veranderen in ‘Taco’ – hoe sterk is de eenzame fietser?

Wellicht was het de week van ‘de val’. Vandaag stuiterde Mohoric op zijn hoofd en schouder in de afdaling, om daarna op de vangrail te wachten op zijn ploegleider. Zijn fiets lag in twee delen aan zijn voeten. Mikel Landa zal zich verslikt hebben in de thee, net ontwaakt uit zijn siësta. Landa moest eerder deze week de strijd staken, nadat hij de vallende Dombrowski niet meer kon ontwijken. Dombrowski was jarig en won twee dagen eerder de rit, maar zal nu dagelijks de plakkende lakens van zijn been moeten scheuren. Landa kan wellicht nog tijdig recuperen voor de Tour. De Spanjaard lijkt gemaakt om te figureren in Bassie en Adriaan: hij heeft ook altijd pech…Ook gevallen: Sywert van Lienden, 50Plus, Emmen en De Graafschap. In de week van de val stonden vele heilige huisjes te schudden op hun grondvesten. Daar kan geen nieuwe bestuurscultuur tegenop.

Nee, hoeveel renners er ook vallen: het nieuws van de opstanding van Tom Dumoulin kwam op Hemelvaartsdag als geroepen. De internationale pers haastte zich om hem gelijk tot de kanshebbers voor de Olympische tijdrit te rekenen. Dergelijk opportunisme gaat mij te ver, maar een beetje hoop in bange dagen doet soms wonderen met een mens. Wellicht heeft een tijdje rust ook zalvend gewerkt voor Tom en is het plezier terug. Laten we hem niet afschrijven als hij op de tweede dag in Zwitserland op vijf minuten binnen komt. 

Bij activiteiten die plezierig aanvoelen, kun je soms de tijd uit het oog verliezen…