You have 0 items in your cart
Wilfried Damman
Verslag van een wielerlente die niet tot bloei kwam
‘Winnaars zonder zege’ is alleen als E-book beschikbaar en zal niet in fysieke vorm verschijnen.
Na vier weken waarin het woord corona vaker over mijn lippen rolde dan de namen van Gilbert en Van der Poel was ik het zat. Lange dagen met mopperende organisatoren, promotors en boekers en de aanhoudende onzekerheid maakten het leven voorspelbaar. Alle dagen hetzelfde, gevuld met veel negatieve conversaties en weinig licht. Zondag was de mooiste dag. De NOS bood prachtig vertier met memorabele hoogtepunten uit de Nederlandse sportgeschiedenis en bij Sporza Retro kon je je hart ophalen aan historische overwinningen in klassiekers. De virtuele Ronde van Vlaanderen deed me bijna opveren van de bank toen Greg Van Avermaet aanzette voor de beslissende versnelling.
Om de zinnen te verzetten schreef ik voor mijn vrienden een verslag van de fictieve editie van De Ronde van Vlaanderen, omlijst met herinneringen en anekdotes. Een schot in de roos. Binnen het uur had ik enthousiaste reacties in mijn whatsapp en werd er gevraagd om meer. Hoe groot zal het gemis aan actuele wielerkoersen dan wel niet zijn bij de liefhebbers, dacht ik. Zelf merkte ik dat ik er veel plezier in had om elke ochtend en avond een uur te schrijven en mijn gedachten te kunnen laten afdwalen naar de koers en de renners. Heerlijk!
Ondertussen maakten Rutte en Van Dissel duidelijk dat we deze zomer geen bier zouden drinken op de Zwarte Cross, Pinkpop of Concert at Sea. De UCI en ASO wijzigden ook hun plannen en er kwam een nieuwe wielerkalender vanaf 1 augustus. Ik besloot om het verslag van de Ronde van Vlaanderen uit te breiden tot een fictief verslag van het gehele wielervoorjaar volgens de originele kalender. Alle klassiekers en de Giro. Bespiegelingen over de kansen van Van der Poel, Evenepoel en Van Aert. Herinneringen aan Mario Cipollini, Jan Raas en Francesco Moser. Belangrijke rollen voor middelbare schoolvrienden Pauluz, Remko en Geertjan. Anekdotes over fietsende muzikanten en hun entourage, zoals de tourmanager van Guus Meeuwis en zijn ‘Tour der Ongeschoren Benen Classic’.
Voor liefhebbers die met hoge frequentie de koers volgen zullen namen als Higuita, Polanc en Geschke gesneden koek zijn. Bij lezers die minder vaak de zondagse wielermis bezoeken zal het wellicht een beetje duizelen. Excuses daarvoor. Het beschrijven van het koersverloop van een wedstrijd die zich alleen in mijn hoofd heeft afgespeeld, gaat nu eenmaal niet zonder het noemen van veel namen. En dat ik me daarbij soms verlies in anekdotes en van de hak op de tak spring moet u me maar vergeven. Ik ben nu eenmaal geen echte schrijver…
De tegenwoordig in Tilburg woonachtige Damman heeft ook geen ambities om een heel oeuvre op te bouwen. Daar is amper tijd voor naast zijn drukke bestaan als artiestenmanager, boekingsagent, muziekuitgever en consultant.
Na een aantal functies bij Blokker en KPN verruilde hij in 2002 een glanzende toekomst in retail voor het onzekere bestaan van eigen ondernemer in de muziekindustrie. Hart boven verstand. Werken met kunstenaars en muzikanten vergt een andere mentaliteit en sensitiviteit dan onderhandelen met productmanagers over laptops, schapruimte en marketingcampagnes. Dat was omschakelen maar na vijftien jaar gaat hem dat goed af gezien de vele successen die hij de laatste jaren samen met zijn artiesten, componisten en producers wist te realiseren.
Damman staat bekend als een serieuze business-manager met veel creativiteit. Zijn veelzijdigheid is daarbij een opvallend aspect. Hij vervult diverse rollen en functies en schakelt snel van coverband tot danceproductie. Artiesten waar hij anno 2020 mee werkt zijn onder meer The Dirty Daddies, Blaudzun en de Franse DJ-producer Mathieu Koss, waarvan deze zomer nog twee nieuwe tracks zullen worden uitgebracht.
Voor media is een perslink beschikbaar; mail naar alg@winnaarszonderzege.nl voor meer informatie